Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ρ
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ  Η ΛΥΣΗ

Με ειδικο  φορο στα αναψυκτικα αποφασισε  η κυβερνηση  να εισπραξει το ποσο  που χρωσταει η χωρα μας...
Κοιτα  να δεις  ρε παιδια  ποσο  απλο ηταν και δεν το ειχε σκεφτει κανεις τοσο  καιρο....
Μαλλον  θα  πρεπει να εχει  καποιος  ανωτατες  σπουδες  ας πουμε απο το Harvard University  
για να μπορεσει  να σκεφτει κατι  το τοσο  σπουδαιο   και μεγαλο
καθηγητες  οικονομολογοι  ανρθωποι  που  σπασανε  τα κεφαλια τους  στα  θρανια  ολα τους  τα χρονια  και δεν μπορεσανε  τοσο καιρο  να το βρουν.....


Ενα  μεγαλο  ευγε   στην κυβερνηση μας τη σοσιαλιστικη για το μεγαλο επιτευμα να  βρουν επιτελους  τη λυση  στο προβλημα


Εμεις  απο την πλευρα  μας   θα κανουμε οτι μπορουμε πλεον
Θα  παρουμε ολοι απο ενα τελαρο  αναψυκτικα  και θα παμε   στο  ποταμι  η  σε  καθε  βρυση  του χωριου μας  να τα  παγωνουμε  καλα καλα και οικολογικα  με παγωμενο νερο...και θα τα πουλαμε  στους  επισκεπτες  μας  ετσι ωστε  να συμβαλουμε κι εμεις  στην προσπαθεια


Θα  φορεσουμε  και λευκες  μπλουζες  με σημα  την ελληνικη σημαια...με υπερηφανεια και πατριωτικα  συναισθηματα  να μας  κυριευουν ....ψηλα  το κεφαλι Ελληνες.....
Αντι  για  νησιωτικα και τσαμικα   θα βαζουμε  και θα παιζουμε  τον εθνικο  υμνο  ''ταρατατζουμ-ταρατατζουμ''


eh what country we live in !!!!!!!! and not worse

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΓΕΡΜΑΝΟ


Παρακαλώ Έλληνες διαβάστε την εκπληκτική απάντηση Έλληνα σε Γερμανό

Παρακαλώ Έλληνες διαβάστε την εκπληκτική απάντηση Έλληνα σε Γερμανό
Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Walτer Wuellenweber, προς τους Έλληνες πολίτες, με τίτλο «Αγαπητοί μας Έλληνες», δημοσιεύεται σε πρόσφατο τεύχος του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού, Stern. Ο υπέρτιτλος του άρθρου αναφέρει: .

«Μετά τις τράπεζες, θα πρέπει τώρα οι Γερμανοί να σώσουν και την Ελλάδα. Πρώτα έκαναν αλχημείες οι Έλληνες στο ευρώ και τώρα, αντί να κάνουν οικονομίες, απεργούν».

Αγαπητοί ΕΛΛΗΝΕΣ, από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εμείς έχουμε συνεισφέρειόσο κανείς άλλος στο κοινό ταμείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν, όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις. Ουδέποτε λαός βοήθησε μέχρι τώρα με τη θέλησή του, σε τέτοιο βαθμό, και για τόσο μακρύ διάστημα, άλλον λαό.Είσαστε, κυριολεκτικά, οι πιο ακριβοί μας φίλοι.
Το ζήτημα πάντως είναι, ότι τελικά δεν εξαπατάτε μόνο τον εαυτό σας αλλά κι’ εμάς. Στην ουσία, ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ, μιας και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε μέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα μεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαμε, ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραμμά του, όμως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς, αφού συνεχίζετε απτόητοι, ν’ απεργείτε. Μη μας λέτε λοιπόν, ότι μόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή.
Εσείς έχετε εφεύρει τη Δημοκρατία κι’ ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι ο λαός είναι αυτός που κυβερνά κι’ επομένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηματίζεστε, ν’ αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρμένους πολιτικούς. Σε τελευταία ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν, ότι τους πει ο λαός. Θα μας πείτε, βεβαίως, ότι κι’ εμείς οι Γερμανοί δεν είμαστε πολύ καλύτεροι, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Κι’ έχετε δίκιο.
Οι Έλληνες είναι εκείνοι, που μας είχαν δείξει το δρόμο της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονομίας. Τώρα μας δείχνετε και πάλι το δρόμο. Μόνο που αυτή τη φορά, είναι λάθος δρόμος. Κι’ από το σημείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα.

Και η απάντηση που δόθηκε από ένα συμπατριώτη μας:
Αγαπητέ μου Walτer Wuellenweber, ονομάζομαι Γεώργιος Π. Ψωμάς. Είμαι δημόσιος λειτουργός κι’ όχι υπάλληλος, όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συμπατριωτών» σου (μου) και άλλων «συμπατριωτών» σου (μου) αναφέρουν, ως βρισιά και με περίσσεια χλεύη. Ο μισθός μου είναι 1.000. Το μήνα, όχι την ημέρα, όπως ίσως σ’ έχουν παρασύρει, να νομίζεις. Ούτε 1.000 λιγότερα από σένα.
Από το 1981 ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που σας έχουμε παραχωρήσει με αδιαφανείς όρους κι’ έναντι αυτών των 200 δις που λέτε, ότι μας δώσατε, το 40% περίπου των αμυντικών εξοπλισμών μας, το σύνολο σχεδόν των εθνικών τηλεπικοινωνιών μας, την κατασκευή 2 μεγάλων αεροδρομίων καθώς και πολλών χιλιομέτρων εθνικού οδικού δικτύου. Αν ξεχνώ κάτι, ζητώ να με συγχωρέσεις. Σημειώνω, πως είμαστε από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στα καταναλωτικά προϊόντα που παράγουν τα εργοστάσιά σας.

Η αλήθεια είναι, πως δεν ευθύνονται μόνο η πολιτικοί μας γι’ αυτή την καταστροφή. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης έχει και μια εταιρία γερμανικών κυρίως συμφερόντων, η οποία τους λάδωνε, για ν’ αναλαμβάνει, όπως λέω παραπάνω, δημόσια έργα (βλ. C4Ι). Πιθανολογώ, πως φταίνε και τα γερμανικά ναυπηγεία, τα οποία μας πούλησαν κάτι υποβρύχια, που γέρνουν. Είμαι σίγουρος, ότι εσύ δεν με πιστεύεις ακόμα, αλλά δείξε λίγο υπομονή και περίμενε, διάβασέ με, κι’ αν δεν σε πείσω, τότε διώξε με από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και της Ευημερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.
Λοιπόν Walτer, μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από τότε που η Γερμανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα.
Οι οφειλές αυτές, που μόνον η Γερμανία αρνείται να ξοφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους), συνίστανται:
α) Σε χρέη ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
β) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο μεσοπόλεμο, ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε βάρος της Γερμανίας.
γ) Στα αναγκαστικά δάνεια, τα οποία συνήψε το Γ΄ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.
δ) Στις επανορθώσεις, που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα, για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ’ Ράιχ, την περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύμμαχοι.
ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερμανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσμένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000 σκοτωμένων σε μάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερμανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).
στ) Στην ατίμητη ηθική προσβολή, που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας.
Ξέρω Walτer, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και μένα με πείραξαν, αυτά που έγραψες!Αλλά περισσότερο με πειράζουν, αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να κάνεις για μένα και τους «συμπατριώτες» σου, τους Έλληνες !
Walτer, φίλτατε Walτer, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 130 γερμανικές επιχειρήσεις, στις οποίες, περιλαμβάνονται σχεδόν όλοι οι γερμανικοί κολοσσοί, οι οποίες πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο της τάξης των 6,5 δισ. ευρώ.

Ξέρεις Walτer, σύντομα δε θα μπορώ ν’ αγοράζω Γερμανικά προϊόνταγιατί δεν θάχω λεφτά. Εγώ Walτer μεγάλωσα στα λίγα, θα τ’ αντέξω . και μην ανησυχείς για τους νέους στην Ελλάδα, . είμαστε ακόμα πολλοί παλιοί, για να τους βοηθήσουμε, να εξοικειωθούν στη νέα κατάσταση . αλλά εσείς βρε Walτer, . τους ανέργους σας, που θα δημιουργηθούν από την κατάσταση αυτή στην Ελλάδα, πως θα τους αντιμετωπίσετε;
Πες μου σε παρακαλώ . έχω απορία: εμείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουμε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι’ απ’ όπου αλλού θέλετε, εσείς, οι Γερμανοί, οι Σουηδοί, οι Ολλανδοί και λοιποί «συμπατριώτες). Πρέπει να φύγουμε, για να σωθούμε από μια Ένωση, κατ’ επίφαση. Από μιαομάδα κερδοσκόπων. Από μια ομάδα, στην οποία είμαστε συμπαίκτες, όσο καταναλώναμε τα προϊόντα των συμπαικτών !
Εγώ φίλτατε Walτer, πιστεύω, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταματήσουν ν’ αγοράζουν Mercedes, BMW, Opel, Ford, Scoda, κλπ. συμμαχικά προϊόντα, γιατί, . δεν μπορούν και δεν πρέπει ! . Δεν το αξίζουν. Θα πρέπει να σταματήσουν ν’ αγοράζουν προϊόντα από το Lidl, το Praktiker και το IKEA. Γιατί δε θα μπορούν πια να τ’ αγοράσουν αυτά τα προϊόντα, βρε αδερφέ, τι να κάνουμε !
Φίλτατε Walτer, θα πρέπει να κανονίσουμε και κάποιες άλλες «λεπτομέρειες» . αν μου επιτρέπεις βέβαια, γιατί εσύ είσαι ο «πιστωτής» της ζωής μου. Ξέρεις βρε φίλε Walτer, θέλω να μου επιστρέψεις τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μου, που έκλεψες εσύ (όχι ΕΣΥ βεβαίως, αλλά κάποιοι ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ), θέλω τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΟΥ, που βρίσκονται στα Μουσεία του Βερολίνου, του Μονάχου, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώμης! Τα θέλω τώρα, που μπορεί να πεθάνω, . αλλά θέλω να πεθάνω, κοντά στους πατέρες μου !

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Χαστουκι η απογραφη για τη Στενη

Χαστουκι   η απογραφη  για τη Στενη
20% μειωμενος φαινεται  να ειναι  ο πληθυσμος της Στενης σε   συγκριση  με  τα στατιστικα στοιχεια της απογραφης  του  2001
Εδω  φαινεται  η  υποαναπτυξη που εχει  η περιοχη μας  αφου  δεν μπορει να κρατησει  τον  πληθυσμος της και συνεχως μειωνεται
Θα ηταν πολυ  χειροτερα  τα πραγματα αν δεν απογραφοντουσαν οι  δεκαδες  αλλοδαποι που μενουν  στο   χωριο  μας.
Ενα  μεγαλο  χαστουκι  λοιπον   σ ολους  αυτους  που τοσα χρονια  μας κυβερνανε  γιατι   δεν  καταφεραν  να  δημιουργησουν συνθηκες αναπτυξης  της περιοχης  ουτως  ωστε  να μην  φευγουν οι νεοι  απο  τον τοπο μας.
Οτι   εγινε λοιπον  ολα αυτα τα χρονια  μονο αναπτυξιακο  δεν ηταν αφου  αν και δαπανηθηκαν εκατονταδες  εκατομυρια  δεν  καταφεραν να ειναι  ανταποδοτικα και να δοσουν  δουλεια  και εισοδηματα  στον τοπο μας.




Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

ΔΙΠΛΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΣΤΗ ΣΤΕΝΗ

 Διπλο   θανατηφορο  δυστυχημα  εγινε  σημερα  τις πρωτες πρωινες  ωρες  στη Στενη  στην περιοχη ''αλωνια''

Σε  σφοδρη  μετωπικη  συγκρουση χασανε  την  ζωη τους  ο  οδηγος και η συνοδηγος  του  μικρου  αγροτικου  Αποστολος Ντουρμας [νταλαρουμης]
και  η  συζηγος  του  Παρασκευη Ντουρμα [Μπετσενα]
Ηταν  και οι δυο κατοικοι  Στενης  και  μενανε στην περιοχη  αλωνια χρονια ασχολουμενοι  με αγροτικες  και  κτηνοτροφικες  εργασιες εχοντας  στην  περιοχη  ιδιοκτητο σταυλο

Ο θανατος   της  Παρασκευης  Ντουρμα  ηταν  ακαριαιος  ο  δε   οδηγος  Αποστολος  Ντουρμας  υπεκυψε  στα τραυματα  του  μετα  απο μερικες  ωρες   στο  νοσοκομειο

Ο  Αποστολος  και  η Παρασκευη  εχουν  δυο παιδια τον Γιαννη  και  την Τουλα που μενουν  στο Αγρινιο

Ηταν  καλοι  ανθρωποι και μια  ζωη  στον  αγωνα και στη βιοπαλη μεγαλωσανε τα παιδια τους  και συνεχιζανε  να δουλευουν  παρα την  ηλικια  τους

Διενεργεια  του  δυστυχηματος διεξαγει  η τροχαια.
Η sfiga θελει  να εκφρασει  τα θερμα  συλλυπητηρια στα παιδια  τους  και  σ  ολη  την οικογενεια  τους.



Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

ΔΙΡΦΥΣ

Δίρφυς

Πατάς το πόδι σου εδώ πάνω, και δεν μπορεί, το μυρίζεσαι αμέσως... Η Δίρφυς πρέπει να ήταν σε γερές δόσεις ιερό βουνό, παλιά, όταν λάτρευαν τους μεγάλους βράχους ανάλογα με το πόσο βαθιές είναι οι χαράδρες τους, πόσο κρύα είναι τα νερά που αποδημούν με κρυστάλλινο ήχο σε πιο ξενέρωτα ισιώματα, πόσο χοντροί είναι οι κορμοί των απέθαντων δέντρων που κρύβουν τα ποτάμια και τις νεράιδες τους, πόσο μυρωδάτο είναι το θυμάρι που έχει πασπαλίσει τα χρώματα των χωμάτων.
Ιερή η Δίρφης, που ξέρει καλά τα ξόρκια της. Ξόρκια που σε προσκαλούν και δεν μπορείς να αντισταθείς, που σε καλούν να ερωτευτείς κάθε δασωμένη γωνιά του βουνού. Γενικά οι μαγικές δυνάμεις πρέπει να λύνουν και να δένουν, όταν αφήνεις τη θάλασσα και τις πεδιάδες πίσω και αρχίζεις, να ανεβαίνεις υψόμετρα και βαρομετρικά. Και αυτές οι δυνάμεις έχουν ωράριο λειτουργίας, λίγο σπάνιο και κάπως περιορισμένο. Λειτουργούν σαββατοκύριακα και αργίες.
Αυτές τις τυχερές ημέρες, τα χωριά της Δίρφυς τραβούν σα τεράστιος μαγνήτης το όμορφο μέταλλο των ανθρώπων που μένουν κοντά. Που μένουν πολύ κοντά, στις Χαλκίδες και τις γύρω τυχερές μεγαλουπόλεις σαν τα Ψαχνά. Η λιγότερο κοντά, σαν την πρωτεύουσα. Ή καθόλου κοντά, δεν έχει σημασία, μιας και το ποτάμι της Στενής, άνετα, μπορεί να ρουφήξει την Ελλάδα σε μια Κυριακή.
Όλοι θέλουν τη σαββατιάτικη μέρα της αργίας ή την κυριακάτικη της ανίας να ανέβουν με το αυτοκίνητο το βουνό, να χωθούν μέσα σε πέτρινα μονοπάτια και τις γριούλες που χαρίζουν τις χυλοπίτες και τα ακριβά μυρωδικά τους, στις πλατείες, να περιμένουν τη σειρά τους για να πιάσουν τραπέζι στις γεμάτες ορεινές καφετέριες, και μετά για γεύσεις ανεδειγμένες στα κάρβουνα. Και μετά πάλι για καφέ... Μέχρι να τους πιάσουν επ' αυτοφώρω τα ρολόγια τους και να τους βάλουν το πιστόλι στον κρόταφο, απαιτώντας επιστροφή στις δουλειές και στα
 λοιπά της καθημερινότητας, τα λιγότερο, μαγικά.
Είτε πηγαίνουν με τη γυναίκα και τα παιδιά, είτε με την κοπελιά, είτε με τη γυναίκα του άτυχου «άλλου» που έχει μείνει για δουλειά στην πόλη, έρχονται και αναπνέουν τα διρφυακά ανώτερα στρώματα αέρα που μπορούν αφιλόκερδα να καυτηριάσουν τους εσωτερικούς τους κόσμους από μικρόβια άγχους, συνήθειας.
Είτε πηγαίνουν για πρώτη φορά, είτε το έχουν κανόνα να ταξιδεύουν κάθε βδομάδα για χωριά που χωρίζονται σε άνω και κάτω, έρχονται, παρκάρουν και καταλαβαίνουν ότι κάτι πάει καλά, κάτι πάει διαφορετικά αυτή τη μέρα, ότι θα περάσουν ωραία.
Είτε γεννήθηκαν εδώ, με τη βοήθεια της μαμής ή του φαρμακοποιού από τη Στενή, είτε γεννήθηκαν κανονικά στα νοσοκομεία του υπόλοιπου κόσμου, φτάνουν με λεωφορεία ή ακριβούτσικα ΙΧ. Φτάνουν και παίρνουν πρέφα ότι αυτό το οξυγόνο δε μπορούν να το αγοράσουν για καθημερινή χρήση αλλά θα τους δοθεί φιλόξενα αυτό το πρωί, και τη τσίκνα των κρεάτων, που θα τους τραβάει από τη μύτη, θα την απολαύσουν και θα την έχουν μαζί στα ρούχα τους μέχρι την επόμενη μπουγάδα.
Η μυστηριακή Στενή μπορεί να φτάσει τη χάρη της, παντού. Ακόμη και σε άλλες χώρες, όπως κάτι βόρειες χώρες, που έχουν τσιμπήσει μερικούς Στενιώτες και τους κρατούν εκεί με δουλειές και οικογένειες. Έχω κάτι γνωστούς που έχουν αράξει στα χιόνια της Δανίας και τα ξανθά χρώματα, αλλά παλεύουν με τις υποχρεώσεις τους για να κάνουν τις γιορτές στην σκούρα, από τα πεσμένα φύλλα, πλατεία τους. Αυτό το ψηλό βουνό μπορεί να γυρίζει πίσω και ψηλούς ανθρώπους, που χάθηκαν σε απλησίαστες, από ζωντανούς, θάλασσες. Νομίζεις ότι γυρνάνε με τον
 αέρα, τρέχουν στα σοκάκια γύρω από την εκκλησία, παίρνουν τις ανηφόρες και ζωντανεύουν τις οικογενειακές φωτογραφίες, που μαζεύουν σκόνη σε πατρικά που γίνανε εξοχικά.
Μ' αρέσει η Κυριακή στο χωριό ψηλά στη Δίρφυ. Σε μένα και σε πολλούς άλλους. Και προβλέπεται Χριστούγεννα Διρφυακά και Πρωτοχρονιές Στενιώτικες. Πήρα την κοπέλα μου - τη μάνα μου - και ανηφόρισα πάλι.
ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ